estiatoria larisa

21. ΚΤΗΜΑ ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ - Τα «Πλαγίως» στο χώρο μας

Το εστιατόριό μας είχε την τιμή να παρουσιάσει πρώτο για ολόκληρη την Ελλάδα τις δυο κορυφαίες αυτές παραγωγές του Κτήματος ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ, σε μια βραδιά ιδιαίτερα γιορτινή, την Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου.

Η παρουσίαση των «Πλαγίως» συνοδεύτηκε και από την παρουσίαση ακόμα τριών ετικετών, έτσι ώστε οι φίλοι μας που παραβρέθηκαν ένα έχουν την τύχη να δοκιμάσουν 5 διαφορετικές προτάσεις του Κτήματος ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ, οι οποίες πλαισιώθηκαν από ανάλογα πιάτα.

Τη βραδιά τίμησε ο ένας εκ των δυο δημιουργών του Κτήματος, ο Βασίλης Τσακτσαρλής και ο γενικός εμπορικός διευθυντής Χρήστος Δημηστός.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την παρουσίαση της ετικέτας ΚΤΗΜΑ  ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ ΛΕΥΚΟΣ 2011, ενός κρασιού του επί χρόνια κρατά τα σκήπτρα των προτιμήσεων των καταναλωτών ποιοτικού κρασιού, με ποικιλιακή σύνθεση Ασύρτικο 40% και Sauvignon Blanc 60%. Με περισσότερα αρώματα και πιο γεμάτο σώμα η φετινή παραγωγή, με το γνωστό απαλό πρασινοκίτρινο χρώμα προκλητικής διαύγειας, συνοδεύτηκε εξαιρετικά από το πρώτο πιάτο: Ντομάτα γεμιστή με εκλεκτό ριζότο θαλασσινών.

Ακολούθησε το ΠΛΑΓΙΩΣ ΛΕΥΚΟΣ, εκπλήσσοντας πρώτα με την ετικέτα του και ακολούθως με τα ήπια αρώματα και τη μεστή γεύση του. Με ποικιλιακή σύνθεση Chardonnay 85% και Ασύρτικο 15%, είναι ένα ιδιαίτερο κρασί με κιτρινοπράσινο χρώμα και χρυσαφιές ανταύγειες. Εύκολα διακρίνει κανείς τα έντονα αρώματα πραλίνας φουντουκιού, κίτρινων φρούτων με νότες βανίλιας, μελιού και ξηρών καρπών.

Σύμφωνα με την ενημέρωση του Βασίλη Τσακτσαρλή, τα σταφύλια επιλέγονται  προσεκτικά και προέρχονται από τον ιδιόκτητο αμπελώνα του κτήματος, χαμηλής στρεμματικής απόδοσης. Η παραμονή του σε δρύινα βαρέλια για 6-8 μήνες του χαρίζει πλούσιο σώμα, ευχάριστη οξύτητα, λιπαρότητα, αρωματική επίγευση και με-γάλη επιδεκτικότητα παλαίωσης.

Ο σεφ Μανώλης Πανταζής το συνόδευσε με φιλέτο φρέσκου σολομού ποσέ  με βελουτέ σάλτσα βουτύρου ‘‘ολλαντέζ’’ και άγρια χόρτα εποχής.

Σειρά είχαν πλέον τα ερυθρά, με πρώτο το ΚΤΗΜΑ ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ ΕΡΥΘΡΟΣ (Merlot 50%, Cabernet Sauvignon 40%, Αγιωργίτικο 10%), ένα κρασί με βαθύ πορφυρό χρώμα που ωριμάζει περίπου 12 μήνες σε δρύινα γαλλικά βαρέλια και που το χαρακτηρίζει το σύνθετο και καθαρό άρωμα ώριμων κόκκινων φρούτων, καραμέλας, κέδρου, σοκολάτας με κάποιες νότες μπαχαρικών στο τελείωμα. Η πληθωρική και έντονη γεύση του, το πλούσιο σώμα και ισχυρή παρουσία τανινών συμφιλιώθηκαν ιδανικά με μια ακόμα εξαιρετική δημιουργία του σεφ: Κορμό κρέπας με κιμά από φιλέτο μόσχου, κεφαλογραβιέρα, φρέσκα μανιτάρια και φίνα σάλτσα φρέσκιας ντομάτας αρωματισμένης με βασιλικό. Οι εντυπώσεις των φίλων μας ήταν ιδιαίτερα κολακευτικές και πλέον όλοι περίμεναν το τέταρτο κρασί, το νεογέννητο ΠΛΑΓΙΩΣ ΕΡΥΘΡΟΣ (Merlot 85%, Αγιωργίτικο 15%), που ωριμάζει 16 μήνες σε καινούρια δρύινα βαρέλια και επιδέχεται μεγάλης παλαίωσης.

Οι εντυπώσεις άριστες. Όλοι αναγνώρισαν ένα γεμάτο, στιβαρό, καλά δομημένο κρασί, με ευχάριστη λιπαρότητα και αρκετές τανίνες, που το χαρακτήριζαν τα έντονα αρώματα κόκκινων φρούτων, σοκολάτας, κέδρου και ξηρών καρπών.

Η επιλογή του σεφ ήταν να το συνοδεύσει με ‘‘Κοκ ο βεν Βουργουνδίας’’, τη γνωστή γαλλική εκδοχή του κρασάτου κόκορα, με ζυμαρικά ‘‘παπαρδέλε’’, ένα πιάτο που στην κυριολεξία καθήλωσε τους φίλους μας.

Η βραδιά έκλεισε με το σαγηνευτικό ΚΤΗΜΑ ΒΙΒΛΙΑ ΧΩΡΑ ΦΥΣΙΚΩΣ ΓΛΥΚΥΣ, το ασυναγώνιστο επιδόρπιο κρασί του κτήματος με το ανοιχτό κίτρινο χρώμα, από την κατ’ εξοχή αρωματική ποικιλία Gewürztraminer. Τα έντονα αρώματα των λουλουδιών και των εσπεριδοειδών (νεράντζι, μανταρίνι, πράσινο λεμόνι, κίτρο), η πλούσια, κομψή γεύση του, με την καλή ισορροπία γλυκύτητας και οξύτητας αποθεώθηκαν από την κρέμα καραμελέ σε ποτήρι, με πορτοκάλι γλασέ, που θέλησε να το συνοδεύσει ο σεφ.

Κτήμα Βιβλία Χώρα, ένα μεγάλο Κτήμα…

Με το άρωμα μιας αρχαίας καταγωγής

Το Κτήμα Βιβλία Χώρα βρίσκεται στις πλαγιές του Παγγαίου ΄Ορους, στο Κοκκινοχώρι Καβάλας. Οι δημιουργοί του, οι οινολόγοι Βασίλης Τσακτσαρλής και Βαγγέλης Γεροβασιλείου, εγκατέστησαν εκεί το 1998 έναν αμπελώνα βιολογικής καλλιέργειας, που σήμερα έχει έκταση 350 στρέμματα. Μέσα στον αμπελώνα δημιουργήθηκε το 2001 ένα από τα πλέον σύγχρονα ευρωπαϊκά οινοποιεία, στο οποίο παράγονται τα κρασιά του Κτήματος.

Η περιοχή έχει μακρά αμπελοοινική παράδοση. Στην αρχαιότητα καλλιεργούσαν εδώ μία ποικιλία αμπέλου για την παραγωγή κρασιού, τη βιβλία άμπελο, στην οποία οφείλεται η ονομασία «Βιβλία Χώρα», που δόθηκε στην περιοχή.

Οι αμπελώνες του κτήματος βρίσκονται σε υψόμετρο 400 μ., σε έδαφος άγονο και πετρώδες και η καλλιέργεια γίνεται με τους όρους της βιολογικής γεωργίας, με ιδιαίτερο σεβασμό στο περιβάλλον, ενώ όλες οι αμπελουργικές εργασίες (π.χ. ξεφύλλισμα, τρύγος) γίνονται με παραδοσιακό τρόπο, χωρίς χρήση ιδιαίτερων τεχνολογικών μέσων.

Οινοποιώντας…

Το σύγχρονο οινοποιείο, είναι κτισμένο στο μέσο του αμπελώνα, έχει επιφάνεια 5.500 τ.μ. και περιλαμβάνει χώρους οινοποίησης, εμφιάλωσης, παλαίωσης σε βαρέλια και σε φιάλες, γευσιγνωσίας, υποδοχής και φιλοξενίας για επισκέπτες, καθώς και μία αίθουσα πολλαπλών χρήσεων (συνεδριάσεων-παρουσιάσεων). Όλοι οι χώροι φανερώνουν το γούστο και την εμμονή των ιδιοκτητών, για ποιότητα και υψηλή αισθητική σε ό,τι αφορά στο κρασί.

Ο στόχος του Βασίλη Τσακτσαρλή και του Βαγγέλη Γεροβασιλείου του εστιάζει στην παραγωγή εκλεκτής ποιότητας οίνων, που φέρουν τη σφραγίδα του οικοσυστήματος του Παγγαίου και εκφράζουν τη μοναδικότητά του. Για την επίτευξή του η καλλιέργεια στον αμπελώνα και η οινοποίηση γίνονται με ιδιαίτερη φροντίδα, αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία και συνδυάζοντας την παράδοση με την τεχνολογία.

Με την εξασφάλιση της καλής ποιότητας στην πρώτη ύλη, με τη γνώση και τη σωστή και προσεγμένη οινοποίηση, το Κτήμα Βιβλία Χώρα στοχεύει στην παραγωγή οίνων υψηλής ποιότητας. Παράγονται κρασιά από ελληνικές και ξενικές ποικιλίες, οι οποίες καλλιεργούνται στον αμπελώνα του Κτήματος με τα πρότυπα της βιολογικής καλλιέργειας. Τα κρασιά του Κτήματος Βιβλία Χώρα ανήκουν στην κατηγορία των Τοπικών Οίνων και κυκλοφορούν με τη γεωγραφική ένδειξη Τοπικός Οίνος Παγγαίου.

Ξεχωρίζοντας…

Η πορεία που ακολούθησε το κτήμα Βιβλία Χώρα από τη γέννησή του μέχρι σήμερα, το κατατάσσει ανάμεσα στα πιο επιτυχημένα οινοποιεία, με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό του. Εκτός από τις βραβεύσεις σε διάφορους διαγωνισμούς, κάποια από τα κρασιά του αποσπούν βραβεία υψηλών κριτηρίων: Όβηλος Λευκός 2003: «Καλύτερο ξηρό λευκό κρασί της Ευρώπης», Neustadt Γερμανία 2004, Όβηλος Λευκός 2005 & Κτήμα Βιβλία Χώρα Λευκός 2004: τα καλύτερα κρασιά στον κόσμο στην κατηγορία τους (International Trophy) Decanter, Όβηλος Λευκός 2008: ένα από τα 7 καλύτερα κρασιά του κόσμου – Decanter εξώφυλλο τεύχους Δεκεμβρίου 2009.

Τα οινο-ποιήματα της Βιβλία Χώρας

Μέχρι σήμερα, το κτήμα Βιβλία Χώρα παρήγαγε 11 οίνους:

Κτήμα Βιβλία Χώρα Λευκός,

Κτήμα Βιβλία Χώρα Ροζέ,

Κτήμα Βιβλία Χώρα Ερυθρός,

Κτήμα Βιβλία Χώρα Chardonnay,

Κτήμα Βιβλία Χώρα Merlot,

Όβηλος Λευκός,

Όβηλος Ροζέ,

Όβηλος Ερυθρός,

Κτήμα Βιβλία Χώρα Γλυκύς,

Αρετή Λευκός και Αρετή Ερυθρός.

Πλέον το Κτήμα Βιβλία Χώρα προσθέτει στο κελάρι του δυο ακόμα κορυφαίους οίνους με το όνομα «Πλαγίως». Πλαγίως Λευκός και Πλαγίως Ερυθρός, με πολλές απαιτήσεις και πολλά όνειρα για διακρίσεις και μεγάλες απολαύσεις.

Στην υγειά σου με «Πλαγίως»…

«Σε βλέπω στο ποτήρι μου…», τραγουδούσες κάθε φορά που μ’ έβλεπες να κάθομαι στη μισοφωτισμένη γωνιά και να ζητώ τ’ αγαπημένα σου: «Βιβλία Χώρα», άλλοτε το λευκό, άλλοτε το ερυθρό, όπως τα χείλη σου. Ήξερες πώς τα έπινα για χατήρι σου, αφού εγώ ήμουν πιστός του «Όβηλου», συνήθως του ερυθρού, σπανίως του λευκού, όχι γιατί δε μου ταίριαζε, αλλά γιατί το κόκκινο έβαφε τις νύχτες μας, μ’ εσένα ν’ αφήνεσαι σ’ ένα ανεξέλεγκτο ταξίδι ηδονής και μένα να παίρνω αχόρταγα γεύσεις αθανασίας απ’ το κορμί σου.ταίριαζε και με τα χείλη σου.

Τραγουδούσες, λοιπόν, με το βλέμμα σου καρφωμένο πάνω μου, με το σώμα σου σ’ εγρήγορση. Κι όταν έβλεπες πως γέμιζα για δεύτερη φορά το ποτήρι μου κι άναβα τσιγάρο, τέντωνες πίσω το κεφάλι σου, σήκωνες το αριστερό σου χέρι στην ανάταση, έφερνες ακόμα πιο κοντά το μικρόφωνο στα χείλη σου και απ’ τα βάθη της ψυχής σου έβγαινε εκείνο το «Τι σου ’κανα και πίνεις τσιγάρο το τσιγάρο…».

Το ξέρεις…

Σ’ έβλεπα κι εγώ στο ποτήρι μου και σίγουρα δεν κάπνιζα ούτε για να ξεχάσω, ούτε για να μην πονώ. Ήθελα απλά να είμαι κοντά σου όσο ακόμα κρατούσε η άνοιξη του έρωτα και η ευωδιά των βλεφάρων σου.

Θυμάμαι ένα βράδυ που όλοι σιωπούσαν εσύ τόλμησες και τραγούδησες «Όταν θα τελειώσει ξαφνικά το καλοκαίρι… να με θυμάσαι… γιατί σ’ αγαπούσα πιο πολύ κι απ’ τη δική μου τη ζωή…». Έστειλα το βλέμμα μου να συναντήσει τα μάτια σου, αλλά εσύ κοιτούσες ψηλά σ’ ένα τίποτα, σ’ ένα αύριο χωρίς εμένα…

Αυτό το αύριο ήρθε. Τώρα η φωνή σου έρχεται μόνο απ’ τα ηχεία του αυτοκινήτου κι εγώ καπνίζω σαν αράπης σταματημένος στις άκρες των εθνικών δρόμων. Δεν είναι η αναπόληση αυτή που πονά, αλλά η επίγνωση του ανεπανάληπτου, τα χείλη σου και η γεύση τους που δεν ξανασυνάντησα, το βελούδο ανάμεσα στους μηρούς σου που με καίει ακόμα, οι σπασμοί σου που επιμένουν να τρικυμίζουν τις θάλασσές μου.

Σε θυμάμαι και το ξέρεις. Σε ζω και είμαι σίγουρος πως κι αυτό το γνωρίζεις. Δεν είναι εύκολο να ζεις με αναπολήσεις και προσδοκίες, ν’ ακούς τραγούδια και να ματώνεις, να πίνεις Βιβλία Χώρα και να μην κλείνεις τα μάτια, κρατώντας την εικόνα σου πιο ζωντανή από ποτέ. Και τώρα που σου γράφω είναι γιατί θέλω να σου μιλήσω για ένα κρασί, που σίγουρα θ’ αγαπούσες με πάθος. Ασυνήθιστο όνομα για κρασί, ασυνήθιστη και η ετικέτα του…

«Πλαγίως» με μια ρομβοειδή σκακιέρα η ετικέτα, να θυμίζει εκείνο το τραγούδι του Παπακωνσταντίνου που μιλά για τη σιωπή πριν το τέλος. «…σκέψου να ’ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να ’σουν το πιόνι…», λέει ο τραγουδιστής και ψάχνω στον απέναντι τοίχο το αποτύπωμα του κορμιού σου.

Το λευκό του με το έντονα αρώματα πραλίνας φουντουκιού και κίτρινων φρούτων με νότες βανίλιας, μελιού και ξηρών καρπών. Γεύση που θυμίζει το δέρμα σου, καθώς έσκυβα και μύριζα στα πλάγια του λαιμού σου κι έπαιρνα στα χείλη μου τους λοβούς των αφτιών σου….

Το ερυθρό του ώριμο, όπως τα χείλη σου, βαθύ διάφανο κόκκινο με το άρωμα μιας προκλητικής σοκολάτας που μοιραζόμασταν κάτω από τη βροχή.

«Πλαγίως» γι’ απόψε, καρδιά μου. «Δεν έχω κάτι να σου πω, τι να σου εξηγήσω, νύχτα με παίρνουν τα όνειρα, νύχτα με φέρνουν πίσω…», τραγουδά ξανά ο Παπακωνσταντίνου κι εγώ σηκώνομαι για ένα αργό ζεϊμπέκικο, ήρεμο όπως το γέλιο σου, χορεύοντας μόνος στο μισοσκόταδο του σαλονιού και πίνοντας στην υγειά σου…

Στην υγειά σου με λευκό και χρυσαφιές ανταύγειες, στην υγειά σου με ερυθρό και δυο ξεσπάσματα της ανάμνησης που δεν λέει να ξεχάσει τα στήθη σου, ούτε το κόκκινο των νυχιών σου.

Δεν ξέρω αν θα κάνεις ξανά «χίλια ματ στην ευτυχία», ξέρω όμως ότι στη μεγάλη σκακιέρα της ζωής θα βρεθούμε ξανά, μ’ ένα μπουκάλι «Πλαγίως» ανάμεσά μας, με δυο χούφτες αρώματα μνήμης από τις νύχτες που ταξιδεύαμε στο όνειρο με τρεχαντήρι τον πόθο…

Στην υγειά σου, λοιπόν, «Να με θυμάσαι…»